Vit merkja væl heystkuldin byrjar at snýkja seg til okkara. Men tað leggja vit einki í, tí vit lata okkum bara enn betur í, so vit kunnu sleppa út at spæla. At spæla úti dámar okkum serstakliga væl. Býlingurin beint viðsíðurnar av hjá okkum eitur við Klingurstjørn, og har hava tey eitt ordiliga kul spælipláss, sum vit hava vitjað. Her eru nakar myndir frá túrinum. :)